cf. Չարչարական.
cf. չարչարական.
Զգեցաւ մարմին չարչարելի։ Անչարչարելին, ասէ, չարչարի չարչարելեաւն. (Եղիշ. ՟Ը։ Յհ. իմ. երեւ.։)
չարչարեցաւ անչարչարելին չարչարելեաւն, եւ մեռաւ անմահն մահկանացուաւն. (Շ. թղթ. ստէպ։)
Խոնարհեցար ի չարչարանս չարչարելի բնութեամբ մարդկան. (Շար.։)
Առեալ զչարչարելի մարմին, եւ ի չարչարելոջն չարչարեալ անչարչարելին. ինքն չարչարելի, եւ ինքն անչարչարելի. (Սիւն. առ պտր. անտիոք.։)
Մահն ի մեղաց էառ սկիզբն ... քանզի եւ չարչարելիք իսկ անտի եղեաք. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 1։ 6)