evil-speaking, slanderous, backbiting, talebearing, calumniating, detracting, defaming;
— լեզու, venomous tongue, slanderer, backbiter;
— լինել, cf. Չարախօսեմ.
κατάλαλος, καταλαλῶν, κακόγορος obloquens, obtrectator διαβάλλων delator, calumniator, criminator διάβολος . Որ չար խօսի զայլոց. չարաբան. չարալեզու. քսու. բամբասօղ. զրպարտիչ. եւ Բանսարկու. սատանայ.
Շոգմոգք, չարախօսք։ Ածին զարսն չարախօսս զդանիէլէ, եւ ընկեցան ի գուբն առիւծուց. (Դան. ՟Զ. 24։)
Կացէ՛ք հակառակ չարախօսին (բանսարկուին). (Յկ. ՟Դ. 7։)
Յօժարութեամբ լսէր չարախօսացն. (Խոր. ՟Գ. 64։)
(Խօսօղն առ ատելութեան) չարախօս է, թէպէտ եւ ճշմարիտ է ասացեալն։ Մի՛ ունկնդիր լինիր չարախօսին. (Բրս. հց.։)
ՉԱՐԱԽՕՍ. Չար խօսօղ ընդդէմ ընկերին. չարաբան. չարալեզու.
Ի ձայնէ նախատորդին եւ չարախօսի. (Սղ. ՟Խ՟Գ. 18։)
Ի վերայ անսանձ բերանոց եւ չարախօսից դուրս դնելով. (Փիլ. իմաստն.։)
ՉԱՐԱԽՕՍ ԼԻՆԵԼ. cf. Չարախօսել. κατηγορέω, διαβάλλω եւ այլն.
Մի՛ համարիք, եթէ ես չարախօս ինչ իցեմ զձէնջ առ հօր. գոյ որ չարախօս կայ զձէնջ։ Սկսան չարախօս լինել զնմանէ։ Եղեն չարախօս զհրէից առ նաբուգոդոնոսորայ։ Դարձաւ անդրէն առ թագաւորն չարախօս լինել զնմանէ։ Որ չարախօս կային զանձնէ իմմէ։ Չարախօս կային զինէն առ տէր. եւ այլն։
Զկապելոցն ոչ երբէք չարախօս կամէր լինել. (Եղիշ. ՟Ը։)