to vow, to make a vow;
to take the vows, to profess;
to make or conclude a treaty, or covenant;
to confederate, to enter into a mutual obligation;
— նուէրս, to promise offerings.
διατίθημι dispono, constituo, decerno, pango διαμαρτύρομαι testor, testificor. Ուխտ դնել. խոստանալ. դաշինս կռել. կտակ առնել. առաջադրել. որոշել. դնել վկայութիւն.
ՈՒԽՏԵԼ՝ աստուծոյ առ մարդիկ.
Տէր աստուած մեր ուխտեաց մեզ ուխտ ի քորէբ. ոչ եթէ հարցն ձերոց ուխտեաց տէր զուխտն զայն, այլ ձեզ։ Ահա այս արիւն է ուխտին, զոր ուխտեաց տէր ընդ ձեզ։ Ուխտին՝ զոր ուխտեաց աստուած ընդ հարսն մեր։ Զվկայութիւնս նորա՝ զոր ուխտեաց նոցա, ոչ պահեցին։ Դու ինքնին ուխտեցեր մեզ։ Եւ ես ուխտեմ ձեզ, որպէս եւ հայր իմ ուխտեաց ինձ զարքայութիւն. եւ այլն։
ՈՒԽՏԵԼ՝ մարդոյ առ աստուած. εὕχομαι voveo, oro διαστέλλω discerno.
Ուխտեաց յակոբ ուխտ։ Ուխտեաց իսրայէլ ուխտ տեառն։ Արասցես՝ որպէս ուխտեցեր աստուծոյ քում։ Զենին զոհս տեառն, եւ ուխտեցին ուխտս։ Ըստ ուխտելոյ շրթանց իւրոց։ Զսրբութեանն օրէնս միաբանութեամբ ուխտէին.եւ այլն։
Մանուկն սամուէլ ուխտեցաւ յառաջագոյն առաջի տեառն». այսինքն նուիրեցաւ. (Տօնակ.։)
Դադարել արժան է եպիսկոպոսի՝ յո՛ր եկեղեցի ի սկզբանէ յաստուծոյ (կամ աստուծոյ) ուխտեցաւ եւ օծաւ. (Կանոն.։)
ՈՒԽՏԵԼ՝ մարդոյ առ մարդ. συμφωνέω consono, consentio.
Ուխտեա՛ ընդ մեզ ուխտ, եւ ծառայեսցուք քեզ։ Անարգեաց զամենայն բանսն, զոր ուխտեաց նմա, եւ օտարանայր ի նմանէ։ Ուխտեցին քահանայքն չառնուլ արծաթ, եւ ոչ կազմել զեբեդեկ.եւ այլն։
Ուխտէր այլ ոչ եւս տեսանել զաշխարհն հայոց. (Փարպ.։)