shadow, shade;
veil, head-cover;
honour, respect, consideration;
splendour, brilliancy, lustre, glory, magnificence;
pomp, parade;
protection;
— եւ ձեւք, ceremonial, etiquette;
— դնել, to honour, to pay honour, to respect, to consider, to compliment, to pay court to, to court;
զամենայն — եւ զպատիւ ունել, to give all the respect and honour due;
ի շքի եւ ի պատուի ունել, to hold in respect;
զանձն ծանր եւ ի շքի ունել, to be rave or serious;
— առնուլ, to be honoured or glorified;
շքով, with honour, gloriously, magnificently, pompously.
Նոյն ընդ ռմկ. շուք. յն. սքիա՛. σκιά umbra. այսինքն Ստուեր, եւ Հովանի.
Շուք իւր անմեկնելի է ի մարդոյն. (Մանդ. ՟Զ։)
Ստուեր ասի, զոր մեք շուք կոչեմք, որ անկանի ի մարմնոյն. (Խոսր. պտրգ.։)
Փոքրկանան ստուերք տարերց երկրի, եւ կարճին շուքք հասակաց. (Վեցօր. ՟Զ։ եւ Շիր.։)
Խաւարն չէ՛ անձնաւոր, այլ յեկրէն՝ երկնից յետ լուսոյն մեկնելոյ՝ շուք. անկեալ եւ ստուերացեալ. (Կիւրղ. ծն.։)
Որ շուք ունի եւ ստուեր։ Զօրէն արեգական միտքս արթուն լինելով՝ շուք եւ ստուեր առնէ զգայութեանց։ Գունոց եւ ձեւոց եւ շքոց տեսիլք։ Եւ ոչ հետ կամ շուք. (Փիլ.։)
Մարդոյ որպէս խստոյ են աւուրք. (հանգոյն հովանւոյ եւ դիւրափոփոխ շքոյ անցանէ. Վրդն. օրին.։)
Շուք նետիցն շլացուցանէր զզօրսն։ Շուքք նետիցն զօդն խաւարեցուցանէին. (Մեսր. երէց.։)
Ըստ սովորըութեան հերձուածողացն որ քաղէն զշուք ճշմարտութեանն. (Բրսղ. մրկ.։)
Առնել ընդդէմ՝ շուք եւ ծածկոյթ ըստուերական. այսինքն քողարկել. (Երզն. ոտ. երկն.։)
Հոգին սուրբ եկն ի մարիամ, եւ զօրութիւն բարձրելոյն շուք արար ի վերայ նորա. (Իրեն. առ Լեհ.։)
Ծմակ, ստուգն (գաւառական հնչմամբ), կամ շուք. (Հին բռ.։)
ՇՈՒՔ. Քօղ. ծածկոյթ գլխոյ կամ երեսաց. գլխաշուք. կամ հովանի այլաբանական, ստուեր նմանութեան.
Պարտի կինն շուք դնել գլխոյն վասն հրեշտակաց. (՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Ա. 10 (ուր թարգ. մեր երեւի ընթերցեալ սքիա՛, այսինքն հովանի, այլք ընթեռնուն, այսինքն իշխանութիւն. զոր դժուարանան մեկնել)։)
Զայս հովանիս եւ ծածկոցս եւ կամ շուքս ի վերայ տապանակի յեկեղեցւոջ. (Մաշտ. ջահկ.։)
Զարկանելիս զգեստու արարչին ծնողի՝ ի շուք պատկառանաց պարտաւորի մեղօք եւայի։ (Իւղն օծութեան) ճառագայթ շնորհաց, շուք մերոց դիմաց, նկարագրութիւն երեսաց։ Զշուք շնորհին յիսուսի պատկեր իւր կերպաւորեաց. (Նար. խչ. եւ Նար. ՟Լ՟Գ. եւ Նար. մծբ. (որք հային ի յաջորդ նշ)։)
ՇՈՒՔ. τιμή honor δόξα gloria. Պատիւ. փառք.
Լա՛ւ է մարդոյ խոնըարհութեամբ ծառայել անձին, քան անձին շուք եդեալ՝ եւ հաց մուրանայցէ. (Առակ. ՟Ժ՟Բ. 9։)
Բռնադատիցէ առնել շուք թագաւորութեան. (լինել քահանայապետ. Եբր. ՟Ե. 15։)
յոտն կայեւր առաջի նորա, եւ շքով տայր զպատգամ թագաւորին. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Ե. 32։)
Այնչափ շքով եւ պատուով ճեմէր. (՟Բ. Մակ. ՟Գ. 28։)
կամի շուք դնել եպիսկոպոսին, զի ամենեքեան երկնչիցին։ Սպասաւոր զոք ունիցի, զի մի հթարկ լինիցի զանձին շուք արկանել (այսինքն անշքացուցանել զանձն). (Ոսկ. ՟ա. տիմ. եւ Ոսկ. փիլիպ.։)
Զանձինո ծանր եւ ի շքի ունել. (Եփր. ՟ա. թես.։)
Զի գէթ այնպիսի ինչ շքով ահագին համարեսցին զորբութիւնսն. (Սեբեր. ՟Գ։)
Ոչինչ շուքս դնէր նմա. (Բուզ. ՟Դ. 16։ Տե՛ս եւ Խոր. ՟Ա. 20։ ՟Բ. 57։)
Պայծառացան եկեղեցիք, շուք առին վկայանք սրբոց. (Փարպ.։)
Ձեւ եւ շուք թագաւորութեան նմա դնէր։ Դառնայ շքով ի տեղի իւր. (Յհ. կթ.։)
Շինուածոյն շուք անզարդեցաւ. (Նար. ՟Ի՟Է։)