adj.

loaded with the highest honours;
magnificent, splendid, grand, pompous, majestic, sumptuous, solemn;

adv.

with great honour;
splendidly, pompously, sumptuously.

adj.

Շքեղ, եւ մեծապատիւ. փառացի. ահեղ. պատկառելի. վսեմ. ազնիւ.

Երիվար մի՝ մեծաշուք (յն. (ահեղ) հեծելով հանդերձ. ՟Բ. Մակ. ՟Գ. 25։)

Մեծաշուք գնդիդ ձերոյ։ Էր եւ անձամբ վայելուչ՝ մեծաշուք եւ բարձրահասակ։ Արքայք մեծաշուքք։ Մեծաշուք եղեւ ի մտանել անդր իւրում. (Եղիշ. ՟Ը։ Արծր. ՟Ե. 12։ Վրդն. պտմ.։ Եփր. թագ.։)

Մեծաշուք ծերութիւն, կամ երեսք, կամ ցածութիւն (այսինքն պարկեշտութիւն) կամ ահարկութիւն. (Ճ. ՟Ա. Բ. Գ։ Ոսկ. ՟բ. կոր. ՟Ի՟Ա։)

Մեծաշուք փառք, փառաւորութիւն. (կամ պատիւ, կամ մեծարանք. Եւս. քր. ՟Ա։ Ոսկ. մ. ՟Բ. 8։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։ եւ Ասող. ՟Բ. 2։ Բուզ. ՟Գ. 20։)

(Զտաճարն) իւրովի իսկ աստուած հրամայեաց մեծաշուք բազմամարդ կատարել զնա. (Ոսկ. եբր.։)

adv.

Եւ իբր մ. Մեծաւ շքով.

Մեծաշուք փառաւորել. (Մծբ. ՟Ժ՟Ե։)

Մեծաշուք ի գոչիւն փողոյ ... զճակատն յառաջ մատուցանէր. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Ե. 25. (յն. այլազգ։))