vn.

to go out, to be extinguished or quenched;

fig.

to be dimmed, obscure;
to pass away, to cease, to be buried in oblivion;
to cool, to grow cool, to be quenched, to become extinct;
to die peaceably.

ձ.

σβέννυμαι extinguor. Իջմամբ՝ կամ զիջմամբ նուազիլ եւ սպառիլ լուսոյ կամ բոցոյ ճրագ եւ կրակի։ Նմանութեամբ՝ Մեռանիլ, դադարիլ. հանդարտել եւ անցանել. մարիլ, անցնիլ ... նիշէսթէն. (որ է նստել, զնստանիլ)

Հուրն՝ որ այրիցի ի վերայ սեղանոյն, մի՛ շիջցի։ Լոյս ամպարշտաց շիջանիցի։ Ճրագ ի վերայ նորա շիջցի։ Պերճութիւն վիշապաց շիջաւ։ Բորբոքեսցի սրտմտութիւն իմ, եւ մի՛ շիջցի.եւ այլն։

Իսկ (՟Ա. Մակ. ՟Դ. 31)

Շիջանել զօրութեան. յն. յամօթ լինել։

Զի թէ հուր առանց նիւթոյ շիջանի, ապա եւ ցանկութիւն առ ի պահոց. (Յճխ. ՟Թ։)

Շիջանէր ի բազմաբոց բորբոքմանէն։ Ոչ շիջանի վառումն կանթեղաց ձերոց. (Եղիշ. ՟Գ. ՟Ը։)

Ամպարշտաց արդեօք աչք շիջանէին, յորժամ տեսանէին զյովբ զերծեալ ի վշտացն։ Շիջաւ պատիւ նոցա. (Իսիւք.։)

Շիջաւ դարձեալ մարգարէութիւն, որպէս այլ բարիքն։ նշանքն շիջան, զի մի՛ հաւատքն ապականեսցի. (Մխ. երեմ.։)