cf. Շիջումն.
ՇԻՋՈՒԹԻՒՆ ՇԻՋՈՒՄՆ. σβέσις extinctio. Շիջանիլն. մարիլը, մարումը.
Հեղիաս (ի թաբոր) ի միտ առ զշիջութիւն ջրահրոյն ի խորհուրդ աւազանին. (Վանակ. յուրախացիրն.։)
Արագ արագ ի վեր յարեայ ի մեռելոյն (սգոյ), զմահն համարեալ ոչ շիջումն հոգւոյ, այլ քակումն եւ անջատումն ի մարմնոյ. (Փիլ. իմաստն.։)
Ի ծագման արեգականն՝ աղօտագունից փայլմանց լինի շիջումն. (Անան. ի յովնան.։)
Յիշեա՛ զհարսանեաց զփակումն, եւ զլապտերաց զշիջումն. (Պիտառ.։)
Գթութիւն՝ շիջումն թերահաւատութեան, եւ նշոյլք լուսոյ հաւատոց. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | շիջութիւն | շիջութիւնք |
accusatif | շիջութիւն | շիջութիւնս |
génitif | շիջութեան | շիջութեանց |
locatif | շիջութեան | շիջութիւնս |
datif | շիջութեան | շիջութեանց |
ablatif | շիջութենէ | շիջութեանց |
instrumental | շիջութեամբ | շիջութեամբք |