s.

cf. Շիջումն.

s.

ՇԻՋՈՒԹԻՒՆ ՇԻՋՈՒՄՆ. σβέσις extinctio. Շիջանիլն. մարիլը, մարումը.

Հեղիաս (ի թաբոր) ի միտ առ զշիջութիւն ջրահրոյն ի խորհուրդ աւազանին. (Վանակ. յուրախացիրն.։)

Արագ արագ ի վեր յարեայ ի մեռելոյն (սգոյ), զմահն համարեալ ոչ շիջումն հոգւոյ, այլ քակումն եւ անջատումն ի մարմնոյ. (Փիլ. իմաստն.։)

Ի ծագման արեգականն՝ աղօտագունից փայլմանց լինի շիջումն. (Անան. ի յովնան.։)

Յիշեա՛ զհարսանեաց զփակումն, եւ զլապտերաց զշիջումն. (Պիտառ.։)

Գթութիւն՝ շիջումն թերահաւատութեան, եւ նշոյլք լուսոյ հաւատոց. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շիջութիւն շիջութիւնք
accusatif շիջութիւն շիջութիւնս
génitif շիջութեան շիջութեանց
locatif շիջութեան շիջութիւնս
datif շիջութեան շիջութեանց
ablatif շիջութենէ շիջութեանց
instrumental շիջութեամբ շիջութեամբք