adj.

extinguishable.

ն. ա.

σβεστικός իբր σβεστός extinguibilis. Շիջական. շիջանելի դիւրաւ. անցաւոր.

Զի թէ այսչափ դառն է շիջանուտ հուրն, որչափ ապա անշէջ հուրն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)

Ասացեր, թէ զքեզ յանշէջ հուրն արկանէ. ես զքեզ աստէն իսկ այրեցից շիջանուտ հրովս. (Ագաթ.։)

Որք փորձեցայք շիջանուտ հրով. (Շար.։)