cf. Նետաձգող;
ազգ —աց, Scythians, Sarmatians.

adj. s.

Նետաձգօղ. նետաձիգ. աղեղնաւոր. եւ սեպհականեալ մակդիր սկիւթացւոց թաթարաց.

Նետողք եւ աղեղնաւորք մտացն անդր. (Ես. ՟Է. 24։)

Զարանցն քաջաց՝ որսասէր նետողացն. (Փարպ.։)

Մինչեւ տիրել ազգին նետողաց։ Յարիցեն ազգն նետողաց յարեւելից աշխարհէն. (Մեսր. երէց.։)

Զոր գուշակեաց այրն աստուծոյ սուրբն Ներսէս վասն ազգին նետողաց. (Կիր. պտմ.։)