adj.

one only, only, only begotten;

s.

only child.

adj.

μονογενής unigenitus, unigena. որ եւ ՄԻԱՄԱՅՐ. ըստ յն. միածին. եւ Սիրելի որպէս զմիակ զաւակ. հօրը մօրը մէկ հատիկը.

Մի եմ ես՝ միամօր հօրն իմում։ Ողորմեցար երկոցունց միամօրուցս. (Տոբ. ՟Գ. 10։)

Զմիամօրն մատուցանէր. (Եբր. ՟Ժ՟Ա. 17։ Տե՛ս եւ Ղկ. ՟Ե. 12։ ՟Ը. 42։ ՟Թ. 38։)

Միամօր եւ աղքատ եմ ես. (Սղ. ՟Ի՟Դ. 17։)

Այրւոյն ի նային՝ մօր միամօրին. (Նար. ՟Ժ՟Ը։)

Վասն միոյ դստեր միամօրոյ։ Սուգ միամօրոյ։ Կոծեսցեն իբրեւ ի վերայ սիրելւոյ եւ միամօրոյ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 27։ Լմբ. ամովս. եւ Լմբ. զքր.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Միամօրութիւն, ութեան

Voir tout