s.

conjunction, concatenation, train, contiguousness, continuance, succession.

s.

ἁποκολουθία consequentia συνάρτησις connexio, colligatio σύμπτωσις coincidentia, concursio. Զուգայարմարութիւն. եւ Կցումն. զօդումն. շաղկապումն.

Իսկ որ զկնի սորին ասէ, այնպէս թուի՝ թէ առանց միայարութեան է. մեք զմիտսն քննելով՝ յայտնի լինի միայարութիւն բանին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 1։)

Յօնացն միայարութեամբ յինքն ձգելով ի ձեռն կաթլոց զգիջութիւնն. եւ կաթիլն արտօսր ասի. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif միայարութիւն միայարութիւնք
accusatif միայարութիւն միայարութիւնս
génitif միայարութեան միայարութեանց
locatif միայարութեան միայարութիւնս
datif միայարութեան միայարութեանց
ablatif միայարութենէ միայարութեանց
instrumental միայարութեամբ միայարութեամբք