to be candid, open, sincere, to behave sincerely;
to conduct oneself loyally or faithfully, to ascertain, to verify, to become assured, persuaded, to believe, to acquiesce, to agree, to consent.
ՄԻԱՄՏԱՆԱՄ ՄԻԱՄՏԵՄ ՄԻԱՄՏԻՄ. Միամիտ լինել կամ գտանիլ. վարիլ որպէս միամիտ (ըստ ամենայն առմանն). հաւատալ, եւ հաւատարմութիւն ցուցանել. սիրով ծառայել. եւ Հաւանիլ մտօք.
Միամտանան ի բանն, եւ յորդորին ի գործ. (Վստկ. ՟Ա։)
Զմիամտելն առ թագաւորին արշակունւոյ. (Խոր. ՟Գ. 48։)
Ի ծառայութիւն մտին ստահրացւոյն, եւ ընդ նմին միամտեցան։ Զի միամտեալ եւ հաւանեալ եւ նուաճեալ էին ի տէրութեանն արտաշրի. (Ագաթ.։)
Ո՛չ հաւատամ, եթէ գործովք ոչ տեսանիցեմ, եւ միամտիցիմ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ. (որպէս ռմկ. խելքը պառկիլ, անտարակոյս ըլլալ։))