hy    |   fr

Մենամարտ, ից

adj.

gladiatorial;
relating to duels;

s.

gladiator;
duelist;
cf. Մենամարտութիւն.

s.

μονομαχία Մենամարտութիւն.

Զիս փրկեսցես հայցմամբ նոցին՝ յաջակողմեան մենամարտին. (Յիսուս որդի.։)

Ի պատճառս արիութեան հրահանգիցէ զիս մենամարտիւն. (Վանակ. յոբ.։)

adj.

ՄԵՆԱՄԱՐՏ. ա. μονομάχος, μονομαχής gladiator եւ այլն. ... Մենամարտիկ, եւ մենամարտական.

Ըմբիշ ես մենամարտ։ Ի մենամարտս՝ բարւոք մատուցեալն ըստ օրինի տեառն. (Տօնակ.։ Երզն. լս.։)

Եւ կարծեցի զիս ընդ նոսին՝ յաղթել կռուոյ մենամարտին. (Յիսուս որդի.։)

Օգոստոս զմենամարտ եւ զնաւամարտ կռիւն կարգեաց. (Եւս. քր. ՟Բ։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Մենամարտիկ

Մենամարտիմ, եցայ

Մենամարտութիւն, ութեան

Voir tout