s.

solitary life, solitude;
lonesomeness.

s.

μοναστικόν τῆς ζωῆς vivendi ratio solitaria. Առանձնակեցութիւն. առանձինն բնակութիւն.

Եկն անդստին ընդ նմին ի բնէ գազանութիւն առիւծու, եւ մենակեցութիւն. որ ոչ ունի հաղորդութիւն ընդ տոհմակցի իւրոյ, այլ զվայրենամիտ յեղուզակութիւնն զմենակեցութիւնն սիրէ. (Վեցօր. ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մենակեցութիւն մենակեցութիւնք
accusatif մենակեցութիւն մենակեցութիւնս
génitif մենակեցութեան մենակեցութեանց
locatif մենակեցութեան մենակեցութիւնս
datif մենակեցութեան մենակեցութեանց
ablatif մենակեցութենէ մենակեցութեանց
instrumental մենակեցութեամբ մենակեցութեամբք