adj.

earthen;
terrestrial, earthly.

adj.

χοϊκός, γεώδης terrenus, terreus, pulvereus. Որ ինչ է ի հողոյ. հողանիւթ. հողածին. կաւեղէն. խեցեղէն. մարմնեղէն. երկրաւոր. ... (յն. խօիգօ՛ս, արապ. խաքի ).

Առաջին մարդն յերկրէ հողեղէն։ Որպէս հողեղէնն, նոյնպէս եւ հողեղէնքս։ Զգեցաք զպատկեր հողեղինին. (՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Ե. 47=49։)

Առ ի չհպարտանալոյ հողեղինին՝ որ ի հողոյ եղեւ, եւ ի հող դառնալոց էր. (Եզնիկ.։)

Ի հողեղինէ եւ ի մահկանացուէ. (Խոսր.։)

Հողեղէն յարկ։ Ի հողեղէն նիւթոյ դիւրաբեկ անօթ։ Սեղան հողեղէն. (Իմ. ՟Թ. 15։ ՟Ժ՟Ե. 13։ Ել. ՟Ի. 24։)

Ի հողեղէն ի բնութենէ։ Քրովբէ կամ սրովբէ հողեղէն։ Հողեղինաց յայտնեցեր. (Շար.։)

Մեծութիւն հողեղէն յանտի սպառնալեացն ոչ փրկէ. (Նախ. ժող.։)

Հողեղէն խորհուրդք. (Մաշտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հողեղէն հողեղէնք
accusatif հողեղէն հողեղէնս
génitif հողեղինի հողեղինաց
locatif հողեղինի հողեղէնս
datif հողեղինի հողեղինաց
ablatif հողեղինէ հողեղինաց
instrumental հողեղինաւ հողեղինաւք