adv.

certainly, truly, doubtlessly, assuredly, positively, upon good grounds.

adv.

cf. ՀԱՒԱՍՏԱՊԷՍ. (ի գործիականէ բառիս Հաւաստի)

Ահա ստոյգ եւ հաւաստեաւ իցէ բանն. (Օր. ՟Ժ՟Գ. 14։)

Ծանուցաւ հաւաստեաւ, այսինքն ստուգութեամբ. (Խոսր. պտրգ.։)

Հաւաստեաւ ասել, կամ պատմել, վիպել. ցուցանել, ուսանել, հայել, ի վերայ հասանել. (Աթ. ՟Դ։ Եւս. քր.։ Եզնիկ.։ Եղիշ. ՟Ը։)

Իսկ (Պիտ.)

Ի հաւաստեաւ պատմութենէս բերկրեալ. լինի ածակ. եւ մկ. պատմութեան։

Որպէս եւ (Ճ. ՟Ժ.)

Ես զհաւաստեաւն գիտացեալ եմ, թէ դու ես։