adj.

cf. Համագումար;
flocked together, gathered in crowds or in a mob;

adv.

in a united company, with all the company, in crowds;
— թռչիլ, to fly in flocks or swarms.

adj.

Առ հասարակ խմբեալ. միաժողով. համախումբ. համագումար. բովանդակ. միաբան.

Գնայ հանդերձ խաչիւն սրբով, եւ համագունդ հաւատացելօքն, կամ համագունդ համազգեօք. (Յհ. կթ.։)

Համագունդ բանակ, կամ ժողով (թռչնոց). (Պիտ.։)

Դիք ի լսելիս համագունդ զօրականացս. (Արծր. ՟Գ. 2։)

adv.

ՀԱՄԱԳՈՒՆԴ. մ. ՀԱմօրէն գնդաւ կամ բազմութեամբ. միաբան առ հասարակ. պատերազմակից լինելով.

Տէր աստուած իսրայէլի համագունդ կռուէր ընդ իսրայէլի. յն. մարտակցէր. (Յես. ՟Ժ. 42։)

Համագունդ ի միոջ վայրի դիպիլ, կամ ընդ մի տեղի դրդել. (Եղիշ. ՟Բ. եւ ՟Դ։)

Համագունդ խորհուրդ առնուլ, կամ շինել. (Ագաթ.։)

Աղաւնեաց համագունդ երամ երամ խաղալոյ. (Եզնիկ.։)

Իսկ (Վեցօր. ՟Ը.)

Համագունդերամ շրջին ծիծեռունքն. ընթերցի՛ր, կա՛մ երամ երամ շրջին, եւ կամ համագունդ երամ։

Համագունդ ի միասին եկեալք։ Համագունդ ընդ վասակայ ձի ի ներքս տարեալ. (Յհ. կթ.։)

Ի հեբրայականացն համագունդ յարուցելոց ի վերայ. (Պիտ.։)

Համագունդ խուռնընթաց առ հասարակ ի վերայ դիմեն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1. յն. զուգընթանան։)