cf. Կողմնակալ.
στρατηγός dux, praepositus. Իշխան եւ ոստիկան գաւառի՝ իբրու զօրավար եւ պահապան արքունի յերեսաց թշնամեաց. կողմնապետ. կողմնակալ.
Դիմեցին նոքա ի վերայ գորգեայ, որ կողմնապահ կայր կողմանց եդովմայեցւոց. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Բ. 32։)
Կողմնապահ թողեալ երկրին՝ ինքն դարձաւ առ թագաւորն. (Զենոբ.։)
Եթող անդր զբազումս ի նախարարացն կողմնապահս. (Խոր. ՟Բ. 41։)
Կուսակալք եւ կողմնապահք. (Յհ. կթ.։)
ԿՈՂՄՆԱՊԱՀՔ. Զօրք՝ որ ենն ի կողմնական թեւս.
Առաջապահօք. (Եղիշ. ՟Գ։)