s.

rear-guard.

adj. s.

οὑράγων extremum agmen ducens. Որ պահէ եւ վարէ զվերջս բանակին. իշխան կամ գունդ՝ որ զկնի ամենեցուն գայ.

Վերջապահք զկնի տապանակին տեառն. (Յես. ՟Զ. 9։)

Եւ սոցա վերջապահք էին հինգ նախարարք. (Պտմ. աղեքս.։)

Առաջապահօք, վերջապահօք, կողմնապահօք. (Եղիշ. ՟Գ։)

Զիւր եղբայրն թողոյր վերջապահ։ Զհզօր վերջապահ թեւով միով անկեալ, զբազումս հանէին ընդ սուր. (Փարպ.։)

Վերջապահս թողուլ. (Ուռպ.։)