adj.

contrary, inimical, opposite;

s.

adversary, antagonist.

adj.

Հակառակամարտ. ոսոխ. հակառակորդ.

Վանեցեր զընդդիմամարտ թշնամին։ Ընդդիմամարտ հանդիսիւ. (Շար.։)

Սէր սուրբ ... ընդդիմամարտ մեղաց. (Յճխ. ՟Ժ։)

Ուր սաստկապէս նահատակեալ քաջութեամբ ընդդիմամարտ լինէր Գնէլ. (Խոր. ՟Գ. 3։)

Սաստկանայր հանդէս ընդդիմամարտիցն. (Խոր. հռիփս.։)

Զընդդիմամարտս այլոց կենդանեաց. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Որպէս ի հանդիսէ ընդդիմամարտաց եկեալ ի բանակետղն. (Կամրջ.։)

Հակառակամարտացն ... ընդդիմամարտացն. (Նիւս. երգ.։)

Ի մարմնականաց ընդդիմամարտաց. (Խոսր.։)

Ընդդիմամարտ դիւաց կամ մահու։ Ընդդիմամարտ ախոյեան։ Աներեւութից ընդդիմամարտից։ Վանեա՛ զընդդիմամարտն իմ. (Նար.։)

Ընդդիմամարտացս օրինաց քոց. (Լմբ. իմ.։)

Զօրութիւն ընկալեալ ի նմանէ առ ընդդիմամարտիցն պատերազմն. (Սկեւռ. յար.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ընդդիմամարտիկ, տկաց

Ընդդիմամարտութիւն, ութեան

Voir tout