adj.

that abandons, throws away his arms, fugitive;
— փախստեայ գնալ, to throw down one's arms and flee;
— լինել, to lay down one's arms, to unarm, to surrender;
— առնել, to unarm, to disarm.

adj.

Որ ի բաց ընկենու զզէն. ուստի եւ ԶԷՆԸՆԿԷՑ ԼԻՆԵԼ՝ է Ընկենուլ զզէնս. ըստ յն. ասպարընկէց. ῤίψασπις

Զէնընկէցք փախստեայ գնային. (՟Ա. Մակ. ՟Ե. 43։)

Զարհուրեալ աւազակացն, զէնընկէց լինելով՝ ի ձեռն եկին. (Խոր. ՟Գ. 40։)

Զէնընկէց եղեալ առաջի նորա՝ մերկանայր զհանդերձն զինուորական. (Արծր. ՟Ա. 15։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Զէնընկէցութիւն, ութեան

Voir tout