s.

ԶԵՓԻՒՌ որ եւ ԶԵՓԻՒՌՈՍ. յն. ζέφυρος zephyrus, favonius Անուն արեւմտեան հողմոյ՝ հակառակ եւրոսի.

Զեփիւռք, որ ի մտիցն արեւու։ Զեփիւռոս կոչեն։ Խառնուրդ ունելով յարքտականացն (յարջականաց) եւ եւ ի զեփիւռիցն. (Արիստ. աշխ.։)