va.

to throw, to thrust, to cast far from one;
to drive away, to remove;
— զամօթ, to throw off all sense of shame, to become immodest.

ն.

ἁποποιέομαι rejicio, repello, removeo եւ differo Ընկենուլ սաստկութեամբ՝ ի վայր, կամ յետս, կամ հեռի. մերժել. յամեցուցանել. մէկդի ձգել, վար ձգել կամ զարնել, ետ ձգել.

Մի՛ զընկենուր զդատաստան իմ. (Յոբ. ՟Խ. 3։)

Անսաստեալ զընկէց զպատուիրանն։ Թէ չէր զԱստուծոյ հրամանն զընկեցեալ. (Եզնիկ.։)

Անիրաւութեամբ զընկենուն զիրաւունս իրերաց. (Պիտ.։)

Առանց յապաղման եւ զընկենլոյն։ Զշնորհն յապա զընկենու. (Փիլ.։)

Զընկենու զկոծն եւ զողբսն ի ճշմարիտ արտասուացն ժամանակ. (Նիւս. կազմ.։)