sensitive, that has the faculty of feeling;
lively, brisk;
witty, intelligent, judicious;
—ք, the senses.
αἱσθητικός sensitivus Զգայական. իբր ունակ զգայութեան. զգացօղ. ըմբռնօղ զզգալիս զգայապէս.
Լուարո՛ւք ինձ կղզիք. հրաւիրէ իբրեւ նշան ինչ զանզգայականսն զգայնոյն. (Ոսկ. ես.։)
Զզգայնոց եւ անզգայից. (Մաշկ.։)
Ոչ միայն անմարմնոցն, այլ եւ զգայնոցս հնչել զձայն բերկրանաց. (Նար. կուս.։)
Յանմարմնոցն եւ ի մտաւորացն, որք չափք եւ ցոյցք զգայնոցնեն։ Ի վերայ զգայնոց բնութեանցն. (Փիլ. ել.։)
Զգայուն բարք նոցա. (Վեցօր. ՟Թ։)
ԶԳԱՅՈՒՆ. ἕμφρονος prudens νοητός intelligens, intelligibilis Զգաստ. զգօն. հանճարեղ. իմացօղ. խելամուտ. մտաւոր. խոհական. եւ Իմանալի.
Զի մի՛ ակամայ, այլ զգայուն խորհրդով՝ կամաւոր բարուք գործիցէ զլաւն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Լուեալ ամենիմաստի եւ զգայուն մտաց՝ Մամիկոնեանն Վահանայ. (Փարպ.։)
Զօրութիւն իմն զգայուն լաւութեանց հաստատեցաւ յԱստուծոյ. (Եզնիկ.։)
Գայլք զգայունք ... Զգայուն աղաւնի. յն. իմացական, կամ իմանալի. (Կոչ. ՟Ժ՟Է։)
ԶԳԱՅՈՒՆ. αἱσθητός sensibilis Զգայական, որպէս զգալի, երեւելի.
Միշտ ծաղկեալ առանց զգայուն գունոց անմարմին գեղեցկութեամբն։ Լաբան թարգմանի սպիտակութիւն, լուսոյ զգայնոյ նշանակ։ Զգայուն աշխարհս. (Փիլ.։)
Յամենայն զգայնոցս որոշեցէ՛ք զձեզ. մի՛ զբաղեսցի հոգին ի ձեռն զգայութեանց. (Անան. ի պետր.։)
ԶԳԱՅՈՒՆՔ. գ. αἵσθησις sensus Զգայութիւնք. մասունք մարմնոյ քաջ զգացօղք.
Սո՛ւր եւս զգայունս նոքա ունին առ ի հոտ քան զմեզ. (Վեցօր. ՟Թ։)
Որ ինչ ի զգայնոց շօշափի կամ զննի կամ ազդի, այն մարմնաւոր է. եւ որ զգայնոց ոչ ազդի, անմարմին. (Եզնիկ.։)
Գլուխ՝ առաջին է մարմնոյ, ոչ դրիւն միայն, այլ կենօք եւ զգայնօք. (Կիւրղ. ծն.։)