adj.

visible, palpable, evident;
celebrated, eminent, signal, illustrious, heroic, high, serious, great, glorious, famous, brilliant, important, memorable, noble, principal, solemn, splendid;
— առնել, to illustrate, to render illustrious or famous;
to manifest;
— լինել, to signalize or distinguish one's self, to acquire undying fame.

adj.

φαινόμενος, ὀρατός, ἑπιφανής եւ այլն. visibilis, conspicuus, illustris եւ այլն. Որ երեւի աչաց. զգալի. յայտնի. տեսանելի. աչքի տակ ընկած.

Յաներեւութից զերեւելիսս եղեալ. (Եբր. ՟Ժ՟Ա. 3։)

Ուսումնասէր հանճարոյ յառաջ քան զերեւելիսն՝ սովորութիւն է զաներեւոյթս խնդրել. (Փիլ. ՟ժ. բան.։ Յերեւելի եւ յաներեւոյթ թշնամւոյն. Ժմ.։)

Երեւելի, եւ գաղտնի. (Յճխ.։)

Ա՛յլ իմն ի սիրտն բերելով, եւ այլ երեւելեօք մարդկան ցուցանելով. (Բրս. պհ.։)

ԵՐԵՒԵԼԻ. Նշանաւոր, անուանի. պայծառ. մեծ.

Օրհնէին զերեւելին աստուած. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Ե. 34։)

Եւ անուն իմ երեւելի ի մէջ ազգաց. (Մաղաք. ՟Ա. 24։)

Տեսիլ նորա իբրեւ զտեսիլ հրեշտակի աստուծոյ՝ երեւելի յոյժ. (Դատ. ՟Ժ՟Գ. 6։)

Զգեցաւ զծիրանիսն իւր, եւ եղեւ երեւելի յոյժ. (Եսթ. ՟Ժ՟Բ. 4։)

Որ երեւելիքն իսկ են յառաքեալս. (Հռ. ՟Ժ՟Զ. 7։)

Պայծառ եւ երեւելի յաղթութեամբ. (Փիլ. իմաստն.։)

Արք ոմանք երեւելիք։ Երեւելի երիցունք։ Յերեւելի նախնեաց. (Նար.։)

Յաւուր միում յերեւելւոջ։ Ի հանդերձս երեւելիս։ Երեւելի սպասուք.եւ այլն։

ԵՐԵՒԵԼԻ. διαφανής transparens, diaphanus, pellucidus Թափանցիկ.

Զքաղբանն զանոյշ եւ զկնդրուկն զերեւելի. (Ել. ՟Լ. 34։)

Զքաղբան երեւելի, կամ զխառնուածոյն զայն խունկ. (Բրս. սղ.։)

Զերեւելի լակոնացին. (Ես. ՟Գ. 22։)

ԵՐԵՒԵԼԻ ԱՌՆԵԼ. Յայտնի առնել. հանդիսացուցանել. եւ Քաջ բացատրել.

Քակեցաք ի սիրոյն, որ զաշակերտութիւն տեառն երեւելի առնէ. (Խոսր.։)

Այսպէս երեւելի առնեմք զխորհրդոյս զօրութիւնս։ Մի՛տ դիր ասացելոցս, թէ ո՛րպէս երեւելի առնէ զամենայնս։ Մարմնական իշխանութեան յարացուցիւ զսոյն երեւելի առնել. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.։)

ԵՐԵՒԵԼԻ՛ Է. Յայտնի է, յա՛յտ է.

Ճառդ երեւելի է։ Երեւելի՛ է յասիցելոցս. (Փիլ.։ Արիստ.։ Պիտ.։)

ՅԵՐԵՒԵԼԻ ԱԾԵԼ. այսինքն Յերեւան հանել. (Պիտ.։)

Իսկ (Ամովս. ՟Ե. 22.)

Յերեւելիս փրկութեանց ձերոց ես ոչ հայեցայց». յն. ի յայտնութիւն։