ὀρατός, βλεπόμενος visibilis, videndus. Որ տեսանի. առարկայ տեսութեան. երեւելի. երեւեալ. զգալի.
Ոչ ամենեցուն է լոյս տեսանելի։ Յոյս տեսանելի՝ չէ յոյս. (Յոբ. ՟Լ՟Ե. 21։ Հռ. ՟Ը. 25։)
Զի լոյսն անտես իմանալի՝ մաքուր հոգւոց տեսանելի. (Շար.։)
Տեսանելիքս առ ժամանակ մի են, եւ աներեւոյթքն յաւիտենականք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 44։)
Ոչ ինչ տեսանելի աւանդեաց մեզ քրիստոս, այլ տեսանելիիրօք զիմանալիսս ամենայն. քանզի մարմնով պատեալ են ոգիքն, տեսանելեօքն զիմանալիսն աւանդեաց մեզ. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 29։)
ՏԵՍԱՆԵԼԻ, իք. θεωρῶν videns, aspiciens. Տեսօղ.
յայնմ ամենայնէ յայտնի էր տեսանելեացն զսրտին տաղտուկ. (՟Բ. Մակ. ՟Գ. 17։)
Անյայտութեամբ ծածկէր զանձն ի տեսանելեացն. (Իգն.։)
ՏԵՍԱՆԵԼԻՔ լեաց. լեօք. գ. ὅψις, ὄρασις visus. Տեսօղ աչք. զգայարան կամ գործի տեսութեան. ականողիք. աչք.
Տեսանելիք եւ լսելիք։ Լուսաւորեաց զտեսանելիս ձեր։ Զտեսանելիսն վնասեալ երթիցէ. (Փիլ. բագն.։ Ագաթ.։ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ա։)
Եւ ըստ համաձայնութեան յունին՝ որպէս cf. տեսութիւն.
Միախուռն ի լսելիս եւ ի տեսանելիս մեծաւ յօժարութեամբ դիմեալ։ Զաշխարհս ամենայն ի լսելիս եւ ի տեսանելիս ածեալ՝ զմարդիկ եւ զհրեշտհակս առհասարակ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)