cf. Զարմանալի.
θαυμαστός mirabilis, admirandus Զարմանալի. սքանչելի. հրաշալի. ընտիր. աննման. ապշութեան արժանի. արմնալու.
Որպէս զհուրն (առ նեեմեաւ) նշանաւոր եւ զարմանաւոր։ Զօրութիւն զարմանաւոր. (Նար. ՟Ժ՟Ա. ՟Հ՟Ե։)
Տաճար զարմանաւոր. (Շ. եդես.։)
Մի՛ ինչ զարմանաւոր յղփութիւն խնդրէք. (Մանդ. ՟Ի՟Ա։)
Տեսանեմ զքո կորուստ՝ ա՛յլ զարմանաւոր. այսինքն ե՛ւս զարմանալի. (Մաշկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զարմանաւոր | զարմանաւորք |
| accusatif | զարմանաւոր | զարմանաւորս |
| génitif | զարմանաւորի | զարմանաւորաց |
| locatif | զարմանաւորի | զարմանաւորս |
| datif | զարմանաւորի | զարմանաւորաց |
| ablatif | զարմանաւորէ | զարմանաւորաց |
| instrumental | զարմանաւորաւ | զարմանաւորաւք |