Երկնագոյն

adj.

οὑρανοχρώματος, κυάνεος caeruleus, caeli colorem habens Կապոյտ, կապուտակ, որպէս երեւին մեզ երկինք.

Կապուտակագոյն ... երկնագոյն ջինջ. (Ագաթ.։)

Երկնագոյն դաշտաց ... կապոյտ կուտակաց (ծովու). (Նար. խչ.։)

Կին ոմն ծիրանազգեստ՝ երկնագոյն ունելով զիւրեաւ տեռ. (Խոր. ՟Ա. 25։)

adj. s.

ԵՐԿՆԱԳՈՅՆ. ա.գ. ἱακύνθινος, ἱάκυνθος hiacynthinus, hiacynthus Զգեստ յակնթագոյն.

Զբեհեղն եւ զերկնագոյնն. (Ես. ՟Գ. 23։)

Ագուցի քեզ զերկնագոյն. (Եզեկ. ՟Ժ՟Զ. 10։)

Իսկ (Բրս. գորդ.)

Ի միջոյ մերմէ ի վեր ընթացեալ, եւ յերկնագոյն բարձրութիւն փառացն վերացեալ». իմա՛ երկնաբերձ, ծայրագոյն. երկայնագոյն յոյժ։