clay, argil, potter's earth;
mud, mire, dirt.
πηλός limus եւ creta, argilla. Խմոր հողոյ. տիղմ. շաղախ. ցիխ. գայլ. եւ նիւթ աղիւսոյ. ... կիլ (իսկ քէվ քէպի, կամ քիլ, պինդ կաւ, որ եւ կաւիճ)
Գործ խիստ կաւոյ։ Կաւ ստեղծեր զիս։ Հանգոյն կաւոյ։ Ի կաւոյ կազմեալ ես։ անդստին ի կաւոյ ստեղծ անօթս։ Կաւ գռեհաց։ Կաւ բրտի։ Մեք եւ կոխեա՛ ընդ յարդի։ Արար կաւ ի թքոյն, եւ այլն։
Կաւով թաթախ զմագիլսն բերեալ. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Օծեալ կաւովն ողոքական հեզութեամբն։ Կենացդ նշխար ընդ կաւոյս զանգուածոյ։ Ամպարհաճեցայ կաւս ձայնաւոր. (Նար.։)
որ ոչ պէտս ունէր կաւու. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 9։)
ՀՈՌՈՄ ԿԱՒ ասի ըստ Բժշկարան. հանքայինն, որ վարի ի պէտս որպէս օճառ, եւ որպէս դեղ, իբր երկնագոյն կամ մոխրագոյն, որ եւ կոչի անդ՝ Մատնեհարած կաւ, Նշաւոր, կամ նշաւորին կաւ, Ուտելու կաւ. ար. թինի մախթում. լտ. թէ՛ռռա սիճիլլա՛դա։