cf. Ընդդիմակայութիւն.
Դիմակայութեամբ եւ դիմայարակայութեամբ եղծին զմտացածին բանս նոցա. (Տօնակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դիմակայութիւն | դիմակայութիւնք | 
| accusatif | դիմակայութիւն | դիմակայութիւնս | 
| génitif | դիմակայութեան | դիմակայութեանց | 
| locatif | դիմակայութեան | դիմակայութիւնս | 
| datif | դիմակայութեան | դիմակայութեանց | 
| ablatif | դիմակայութենէ | դիմակայութեանց | 
| instrumental | դիմակայութեամբ | դիմակայութեամբք |