Դիմակցիմ, եցայ

չ.

ԴԻՄԱԿՑԵՄ կամ ԴԻՄԱԿՑԻՄ. Հակառակ կալ հակառակողին.

Հակառակաբանութիւն, կամ գրգռութիւն առ ի հատուցմունս դիմակցողին. (Նեղոս.։)