prosopopoeia.
προσωποποιΐα prosopopoeja, personae confictio Որպէս թէ դիմառնելութիւն. Ձեւացուցանելն զդէմս այլոց. ձեւ խօսելոյ ի դիմաց անխօսից.
Եւ դիմառնութիւն, ուրանօր զբարսն՝ միանգամայն զդէմսն ստեղծանեմք, որպիսի. զի՞նչ արդեօք ասիցէ բանս ծով՝ ծովակալ եղելոց լակեդմոնացւոց. (Պիտ.։)
Օր աւուր բղխէ զբան. ո՛չ բանիւ, եւ խօսս արձակելով, այլ դիմառնութեամբ եւ ի յիմացուածս մեր. (Վրդն. սղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դիմառնութիւն | դիմառնութիւնք |
| accusatif | դիմառնութիւն | դիմառնութիւնս |
| génitif | դիմառնութեան | դիմառնութեանց |
| locatif | դիմառնութեան | դիմառնութիւնս |
| datif | դիմառնութեան | դիմառնութեանց |
| ablatif | դիմառնութենէ | դիմառնութեանց |
| instrumental | դիմառնութեամբ | դիմառնութեամբք |