cf. Գահաւանդակ.
ԳԱՀԱՒԱՆԴ մանաւանդ ԳԱՀԱՒԱՆԴԱԿ κρημνός praecipitium, λοφία cacumen ( ի սուրբ գիրս ՝ իտաբիրիոն. որ է ըստ եբր. թաբոր լեառն, եւ κάρταλλος որ եւ կողով սրածայր՝ որպէս դարան եւ թակարդ քուաւոր)։ Բարձրաւանդակ տեղի. գահ. դար. ծայրք եւ սարք կամ դարաւանդք լերանց. ուչուրում, վարդա.
Իբրեւ զվարմ ձգեալ ի վերայ գահաւանդի (լս. (տաբիրոն). Ովս. ՟Ե. 1։)
Առ իտաբիրովն, կամ թէ ի գլուխ գահաւանդի. (Սարկ. քհ.։)
Որսորդ կաքավի ի գլուխ գահաւանդի. (Սիր. ՟Ժ՟Ա. 32։)
Իբրեւ զգահաւանդակ (կամ զգահաւանդ. լս. թաբօր) ի լերինս. (Երեմ. ՟Խ՟Զ. 18։)
Քան զորս գեր ի վերոյ կայ այն եառն՝ երկուք գահաւանդակօք բաժանեալ. (Նիւս. երգ.։)
Որ բազում գահաւանդակօք բաժանեալ է։ Զառաջին գահաւանդակն ելանիցէ։ Եօթն գահաւանդակօք. (Սարգ. ՟ա. յհ. յռջբ. եւ վջ։)