adj.

δυνατώτερος, ἱσχυρότερος potentior, fortior, βιότερος violentior Առաւել բուռն. զօրագոյն. հզօրագոյն. եւ Սաստկագոյն. աւելի զօրաւոր՝ ուժով.

Ետես՝ թէ բռնագոյն քան զնա են։ Եւ եղիցին բռնագոյնք քան զնոսա ի վերայ նոցա. (Դտ. ՟Ժ՟Ը. 26։ Երեմ. ՟Լ. 21։)

Խոյ բռնագոյն եւ կենդանագոյն։ Շնչումն հողոցն ցանկութենէ։ Բռնագոյն սէր. (Փիլ.։)

Զնաւն ոչ փրկեաց, զի իմասցին թէ յորպիսի՛ բռագոյն վշտաց ճողոպրեալք եղեն. (Ոսկ. գծ.։)

Բռնագոյն գազան, կամ տարերք, կամ հարստահարութիւն. (Պիտ.։)