to rise, to ascend, to re-ascend, to surmount, to exceed, to surpass;
to increase, to grow;
to be proud, to pride one's self;
բարձրացեալ, cf. Բարձր, cf. Բարձրաբերձ, cf. Փառաւոր, cf. Յաղթական.
ὐψόομαι, ἁναβαίνω altior fio, elevor, exaltor, ascendo Բարձր լինել, վերանալ, ելանել ի վեր, ի բարձունս ամբառնալ. բարձրնալ, վեր ելլալ.
Վերացոյց զտապանն, եւ բարձրացաւ յերկրէ։ Հնգետասան կանգուն ջուրն ի վեր։ Բարձրացաւ ջուրն ի վերայ երկրի։ Եթէ բարձրասցի բաբելոն իբրեւ զերկինս։ Որպէս Մովսէս բարձրացոյց զօձն յանապատին, նոյնպէս բարձրանալ պարտ է որդւոյն մարդոյ. այսինքն ի վերայ խաչին. եւ այլն։
Որ բարձրացար ի խաչին։ Զի դու բարձրացար, զմեզ փրկեցեր. (Շար.։)
Այսօր եկա՛յք բարձրացի՛ք սլացեալ ընդ նմին թեւօք հաւատոց ի փառս երկնաւորս. (Լմբ.։)
ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ. որպէս Աճել. եւ Սաստկանալ.
Բարձրանայցէ՞ կնիւն առանց ըմպելոյ. (Յոբ. ՟Ը. 11։)
Նեփթաղիմ ծառ բարձրացեալ. (Ծն. ՟Խ՟Թ. 21։)
Զի բարձրացաւ աղաղակ սոցա առաջի տեառն. (Ծն. ՟Ժ՟Թ. 13։)
Եւ աղաղակն Երուսաղէմի բարձրացաւ. (Երեմ. ՟Ժ՟Դ. 2։)
ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ. նմանութեամբ, Մեծանալ ճոխութեամբ. բարգաւաճիլ, զօրանալ, գերազանցել, փառաւորիլ. որ զԱստուծոյ ասի ի մեզ առաւել՝ ԲԱՐՁՐ ԼԻՆԵԼ.
Օրհնեաց (տէր) զտէր իմ յոյժ եւ բարձրացաւ։ Եւ բարձրացաւ այրն, Ծն. (՟Ի՟Դ. 35։ ՟Ի՟Զ. 13։)
Բարձրացաւ եղջիւր իմ յԱստուած փրկիչ իմ. (՟Ա. Թագ. ՟Բ. 1։)
Զի բարձրասցի կողմն ճշմարտութեան. (Եղիշ.։)
Ոչ եթէ բարձրեալն բարձրանայ, այլ մարմինն բարձրելոյն ... Որպէս մարդ բարձրանայ՝ առեալ անուն ի վերայ քան զամենայն անուն. (Աթ. ՟Ա։)
Մարմնով գերազանց նմին բարձրացաւ։ Պսակեցան՝ բարձրացան։ Բարձրացեալ ի փառս։ Բարձրացեալ ծնող։ Բարձրասցի՛ պատիւ քո ինեւ։ Բարձրացի՛ր սիոն, եւ այլն. (Նար. ստէպ։)
ԲԱՐՁՐԱՆԱԼ. որպէս Բարձրամտիլ, ամբարտաւանիլ, գառազանալ, մեծամտիլ.
Մինչեւ ցե՞րբ բարձրանայ թշնամին ի վերայ իմ։ Տէր, ոչ բարձրացաւ սիրտ իմ. (Սղ. ՟Ժ՟Բ. 3։ ճլ. 1։)
Եւ դու կափառնաում. մի՛ մինչեւ յերկինս բարձրասցիս, այլ մինչեւ ի դժոխս իջցես. (Մտթ. ՟Ժ՟Ա. 23։)
Զի մի՛ տացէ բարձրանալ հպարտութեանն՝ կոխել զինքն. (Ագաթ.։)
Հպարտացաւ, բարձրացաւ ի միտս իւր. (Եղիշ. ՟Ա։)
Գոռոզացայ, բարձրացայ. (Նար. ՟Ի։)
Տե՛ս որդեակ, մի՛ բարձրանար, զի ահա չես մեռեալ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
ԲԱՐՁՐԱՑԵԱԼ. ὐψωθείς, ὐψώμενος exaltatus Վերացեալ, ամբարձեալ.
Աջովն Աստուծոյ բարձրացեալ. (Գծ. ՟Բ. 33։)
Աթոռ փառաց բարձրացեալ. (Երեմ. ՟Ժ՟Է. 12։)
Կամ ὐπερυψούμενος superexaltatus
Վերացեալ եւ բարձրացեալ. (Սղ. ՟Լ՟Զ. 35։)
Գովեալ եւ առաւել բարձրացեալ յաւիտեանս. (Դան. ՟Գ. 52=56։)
ԲԱՐՁՐԱՑԵԱԼ. ա. ὐψηλός altus Բարձր. բարձրաբերձ. եւ Ամբարձեալ հպարտութեամբ.
Առ զզօրութիւն բարձրացեալ բլրոյն քո։ Խոնարհեցուցանեմ զփայտ (այսինքն ծառ) բարձրացեալ։ Կործանեսցին պարիսպք քո բարձրացեալք։ Մայրից բարձրացելոց, բլրոց բարձրացելոց, պարսպաց բարձրացելոց։ Օր տեառն զօրութեանց ի վերայ ամենայն հպարտից եւ ամբարտաւանից, եւ ի վերայ ամենայն բարձրացելոց եւ վերացելոց.եւ այլն։
Կամ Հզօր, փառաւուր, ահարկու. յաղթական. եւ Մեծանուն. շքեղ.
Եւ որդիքն Իսրայէլի ելանէին բարձրացեալ ձեռամբ։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւն նորա, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։ Եւ այս ձեռն բարձրացեալ ի վերայ ամենայն ազգաց (ի պատուհասել).եւ այլն։
Եւ եղիցի ... տունդ բարձրացեալ՝ ի զրոյցս. (՟Գ. Թագ. ՟Թ. 8։)
| Présent | |
|---|---|
| ես | բարձրանամ |
| դու | բարձրանաս |
| նա | բարձրանայ |
| մեք | բարձրանամք |
| դուք | բարձրանայք |
| նոքա | բարձրանան |
| Imparfait | |
|---|---|
| ես | բարձրանայի |
| դու | բարձրանայիր |
| նա | բարձրանայր |
| մեք | բարձրանայաք |
| դուք | բարձրանայիք |
| նոքա | բարձրանային |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | բարձրացայ |
| դու | բարձրացար |
| նա | բարձրացաւ |
| մեք | բարձրացաք |
| դուք | բարձրացայք |
| նոքա | բարձրացան |
| Présent | |
|---|---|
| ես | բարձրանայցեմ |
| դու | բարձրանայցես |
| նա | բարձրանայցէ |
| մեք | բարձրանայցեմք |
| դուք | բարձրանայցէք |
| նոքա | բարձրանայցեն |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | բարձրացայց |
| դու | բարձրասցիս |
| նա | բարձրասցի |
| մեք | բարձրասցուք |
| դուք | բարձրասջիք |
| նոքա | բարձրասցին |
| Prohibitif | |
|---|---|
| դու | մի՛ բարձրանար |
| դուք | մի՛ բարձրանայք |
| Impératif | |
|---|---|
| դու | բարձրացի՛ր |
| դուք | բարձրացարո՛ւք |
| Exhortatif (thème du passé) | |
|---|---|
| դու | բարձրասջի՛ր |
| դուք | բարձրասջի՛ք |