adj.

sincere, ingenuous, frank, naive;
innocent, good, well disposed.

adj.

ἁθῷος innocens, εὑγνώμων proba mente praeditus, fidelis Ոյր միտք են բարի եւ անկեղծ. ողջամիտ. առողջախորհուրդ. անխարդախ. միամիտ. հաւատարիմ. բարէմիտ ու բարէսիրտ.

Եւ ո՛չ ազատիլն յայնպիսի ախտէ՝ բարեմիտս արար զնոսա. (Իգն.։)

Բարեմիտ ունկնդիր (հնազանդ) մեռեալս յարուցանէ. (Կլիմաք.։)

Ոչ ոք բարեմիտ եղեւ առ մեզ, թէպէտ եւ բազում ամօք բնակեցան առ մեզ. (Լաստ. յիշ.։)

Կայծ մի փոքրիկ յանդունդս անկեալ՝ վաղվաղակի շիջանի. սոյնպէս եւ տրտմութիւն ի սիրտս բարեմտաց. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)

Զծառայս՝ ոչ յորժամ կապեալս ունիցիս, բարեմիտս կարծիցես զնոսա. (Մաշկ.։)

Բարեմիտ իցէ բնութեամբ, եւ սիրելւոյ ումեք կամ ընտանւոյ տուրս տացէ արտաքոյ վաստակոց եւ երախտեաց։ Երբեմն բարեմիտ գոլով տամք, եւ երբեմն յեղափոխեալ յայնց բարուց՝ զղջանամք զտալն. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)

Ի զուարճութիւն բանասիրի, եւ բարեմիտ ընթերցողի. (Յիսուս որդի.։)

Բարեմիտ խորհրդոց է՝ ոչ հեռանալն, եւ այլն. (Բրս. յուդիտ.։)

Բայց դու մի՛ ակն ունիցիս ողջանդամ բարեմիտ ապրել. (՟Բ. Մակ. ՟Է. 19.) իմա՛ անվնաս, իբր անմեղ։