cf. Տրտունջ.
ՏՐՏՆՋՈՂՈՒԹԻՒՆ ՏՐՏՆՋՈՒԹԻՒՆ ՏՐՏՆՋՈՒՄՆ. cf. ՏՐՏՈՒՆՋ. γογγυσμός murmuratio, obmurmuratio.
Դադարեսցէ տրտնջիւն դոցայինէն. (Թուոց. ՟Ժ՟Է. 10։)
Ձանձրութիւն, տրտնջողութիւն, ցանկութիւն. (Վրք. հց. ՟Բ։ (Սամուէլ) որդի ծննդեան եւ տրտնջութեան (աննայի). Գանձ.։)
Մերժեսցես դուի քէն զբանս տրտնջման. (Ես. ՟Ժ՟Ը. 9։)
Արբ ժողովուրդն զտրտնջման բաժակն։ Բերանն՝ զբամբասանիացն, զանիծից, զտրտնջմանն։ Բարեմիտ լինել, եւ առանց տրտնջման։ Զտրտնջման բանս իբրեւ զպարսաքարս ընդդէմ աստուծոյ արձակեն. (Ագաթ.։ Խոսր.։ Ճ. ՟Ա.։ Սարգ. յկ. ՟Բ։)
Ոչ առաքին այսոցիկ տրտնջմունք, այլ՝ անլռելի գոհաբանութիւնք։ Նախատինք եւ բամբասանք եւ տրտնջմունք. (Նար. ՟Ձ՟Բ։ Վրք. հց. ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տրտնջողութիւն | տրտնջողութիւնք |
| accusatif | տրտնջողութիւն | տրտնջողութիւնս |
| génitif | տրտնջողութեան | տրտնջողութեանց |
| locatif | տրտնջողութեան | տրտնջողութիւնս |
| datif | տրտնջողութեան | տրտնջողութեանց |
| ablatif | տրտնջողութենէ | տրտնջողութեանց |
| instrumental | տրտնջողութեամբ | տրտնջողութեամբք |