adj.

royal;
— ճանապարհ, great thourougkfare, high-road.

βασιλικός, βασιλικώτατος regius, nimis regius Արքունի. արքայական. թագաւորական.

Զօրէնսն կատարիցէք զարքունականս ըստ գրոց. (Յկ. ՟Բ. 8. (իբր երկնաւոր թագաւորի. տիրական, աստուածային)։)

Արքունական եւ վեհագոյն ամենայն օրինաց՝ սէրն է. (Շ. յկ. ՟Ի՟Զ։)

Արքունական թագ, կամ զօրութիւն, ծնունդ. (Եւս. քր. ՟Ա։ Փիլ. ստէպ։)

Արքունական հարսանիք, կառք, տուն, դիւան, սենեակ, ծիրանիք։ Ի վերայ որսոց արքունականաց։ Տանն արքունականի։ Արքունական կերպարան, պէտք, զգեստ, քաղաք, ապարանք, դուռն, պատկեր. եւ այն. (Ագաթ.։ Կորիւն.։ Խոր.։ Պիտ.։ Յհ. կթ. ստէպ։ Նար. ՟Լ՟Գ։)

Կամք արքունականք։ Կոչումն արքունական. այսինքն արքայի. (Յհ. կթ.։)

Արքունական փեսայ. այսինքն արքայ փեսայ եղեալ. (Ագաթ.։)

ԱՐՔՈՒՆԱԿԱՆ ՃԱՆԱՊԱՐՀ կամ ՊՈՂՈՏԱՅ. որ եւ ասի ԱՐՔՈՒՆԻ. cf. Կուռ, եւ ԱՐԱՀԵՏ։ (Ագաթ.։ Կորիւն.։)

ԱՐՔՈՒՆԱԿԱՆՆ. ՟Գ. Արքունի գահ. եւ Իշխան յարքունիս.

Առեալ զնշան պատուի զպսակն թագաւորութեան, յարքունականն մատուցանի. (Ագաթ.։)

Լուեալ զայս թագաւորին, եւ ամենայն արքունականքն. (Ճ. ՟Ա.։)