φάσις, λέξις. dictio. Ասացուած. բան, եւ բառ. ձայն նշանական.
Լցեալ աստանօր զյաղագս այլոց հակակայիցն ասութիւն։
Ըստ այսքան յեղանակս ունի բայ զասութիւն եւ զցուցումն. (Երզն. քեր.։)
Բան է ձայն նշանական, որոյ մասանցն իմն՝ նշանական է զատ՝ իբր ասութիւն, եւ ոչ իբր ստորասութիւն կամ բացասութիւն։ Անուն եւ բայ ասութիւն կամ բացասութիւն։ Անուն եւ բայ ասութիւն եղիցի միայն. (Պերիարմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ասութիւն | ասութիւնք | 
| accusatif | ասութիւն | ասութիւնս | 
| génitif | ասութեան | ասութեանց | 
| locatif | ասութեան | ասութիւնս | 
| datif | ասութեան | ասութեանց | 
| ablatif | ասութենէ | ասութեանց | 
| instrumental | ասութեամբ | ասութեամբք |