s.

affirmation.

s.

κατάφασις (ըստասութիւն). affirmatio, assertio, approbatio. Ստորասելն, եւ բան ստորասացեալ. տե՛ս եւ ՍՏՈՐԱՍԱՑՈՒԹԻՒՆ.

Ամենայն թուի ստորասութիւն եւ բացասութիւն՝ կա՛մ ճշմարիտ՝ կամ սուտ գոլ։ Հակակայիլ որպէս ստորասութիւն եւ բացասութիւն. հի՛պէս, նստի, ոչ նստի։ Ստորասութիւն է բացերեւութիւն (այսինքն յայտարարութիւն) ուրումն զումեմնէ. (Արիստ. ստորոգ. եւ Արիստ. պերիարմ.։)

Ստորասութիւնք ասին դրութիւնքն, եւ բացասութիւնք՝ ի բաց բարձումն ըստ զրկման. որ են՝ ճառելիք, եւ անճառելիք. (Մաքս. ի դիոն.։)

Կամ ὐπογορεύσις dictio, sermo, liber. որպէս Առասացութիւն. ստորասացութիւն, ճառ, գիրք.

Ոչ եդաք յառաջնում ստորասութեանն զնզովականն արիոսի, զի եւ ոչ զթագաւորին թուղթս. (Սոկր. ՟Բ. 1։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ստորասութիւն ստորասութիւնք
accusatif ստորասութիւն ստորասութիւնս
génitif ստորասութեան ստորասութեանց
locatif ստորասութեան ստորասութիւնս
datif ստորասութեան ստորասութեանց
ablatif ստորասութենէ ստորասութեանց
instrumental ստորասութեամբ ստորասութեամբք