belonging to a prelate;
that conducts, that regulates.
ἠγουμενικός principalis, τὸ ἠγεμονικόν. princeps Սեպհական առաջնորդաց եւ առաջնորդութեան.
Առաջնորդական հանդէս, կամ պսակ, կամ իր եւ կոչումն. (Յհ. կթ.։ Նար. կուս.։ Շ. ատեն.։)
Եւ Առաջնորդօղ. ունօղ զզօրութիւն առաջնորդելոյ.
Առաջնորդական աջ արարչին. (Պիտ.։)
Առաջնորդական քո ցուպ. (Մագ. ՟Ի՟Թ։)
Իբր նախաշաւիղ առաջնորդական յանտարակոյսն յարկ հրաւիրեաց. (Նար. մծբ.։)
Հոգի ուղիղ առաջնորդական. (Ածաբ. պենտեկ.։ եւ) (Շար.։)
Արեգակն, զոր ոմանք առաջնորդական ասացին գոլ. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Հանճարն առաջնորդական խափանեցաւ. (Նար. ՟Ի՟Դ։)
Առաւել սեպհականեալ մակդիր մտաց, որ է որպէս առաջնորդ բանական հոգւոյն. յն. ἠγεμονικόν. որ եւ ԱՌԱՋՆԱԿԱՆ, եւ ԻՇԽԱՆԱԿԱՆ ասի.
Իշխանական առաջնորդականն ի ներքս ի դրաստին է (յոգւոջ)։ Այժմ ի մարմնիս իմում իշխանական առաջնորդականն ըստ գոյացութեան է, իսկ ըստ զօրութեան յիտալիա, կամ ի սիկիլիա. (Փիլ. այլաբ.։)
Սրտի (այսինքն մտաց) մաքրութիւն՝ ի մեզ առաջնորդականիս. (Նիւս. կուս. ՟Դ։)
Որ զառաջնորդական միտս լուսաւորէ։ Իմաստութիւնն զառաջնորդական միտս ստացեալ ունի. (Յճխ. ՟Գ. եւ ՟Է։)
ՅԱռաջնորդական միտս նոցա տպաւորեալ. (Շար.։)
Միտքն՝ որ է առաջնորդական հոգւոյն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ։)
Զառաջնորդականին իմոյ կախեալ զպարանոցէ. (Յհ. իմ. ատ.։)
Որոց կուրացեալ է առաջնորդականն. (Խոսր.։)