to habituate, to accustom.
ԲՆԱՒՈՐԵՄ ԲՆԱՒՈՐԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ἑμφυτεύω inseruo եւ այլն. Ի բնէ կամ ի բնութեան տնկել. տալ բնաւորիլ. բուսուցանել. արմատացուցանել. պտղաբերել. արտադրել.
Զթոքին տեսակն բնաւորեցին նախ իսկ կակուղ եւ առանց արեան. (Պղատ. տիմ.։)
Բնաւորեցին ի հարիւրաւորն՝ վկայական արեամբ. (Մխ. դտ.։)
Խառնեաց եւ բնաւորեցոյց ի բնութեանս. (Խոսրովիկ.։)
Զբուսականացն եւ զկենդանականացն տեսակաց բնաւորեցոյց զանհատս. (Անյաղթ առածք.։)
Առ ամենայն մարմինս, որչափ փոր է, բնաւորեցոյց. (Պղատ. տիմ.։)
Զպախարակելին բնաւորեցոյց յինքեան պակասութիւն. (Պիտ.։)
ԲՆԱՒՈՐԵԱՑ, եցին. չ. cf. ԲՆԱՒՈՐԵՑԱՒ. (ԲՆԱՒՈՐԻՄ)
Զթողութիւն՝ զղջումն բնաւորեաց ծնանել. (Փիլ. լին. ՟Ա. 82։)
Զանազանիլ բնաւորեաց. (Անյաղթ առածք.։)
Կերակուր նմա բաւական մատուցանել բնաւորեաց. (Խոր. ՟Գ. 62։)
Ներգործել բնաւորեաց առաջնորդականն՝ որ ի մեզ միտք. (Յհ. իմ. ատ.։)