corruptive, contagious, infectious.
Որ ապականէ (ըստ ամենայն առման). մանաւանդ՝ եղծիչ. աւերիչ. խանգարիչ. Տե՛ս ՟(Ա. Թագ. ՟Զ. 6։ ՟Ժ՟Գ. 7։ ՟Ժ՟Դ. 15։ Երեմ. ՟Ծ՟Ա. 25։ Երգ. ՟Բ. 15։ Դտ. ՟Ժ՟Զ. 25։ Գծ. ՟Ի՟Դ. 5։)
Ամենայն ընդդիմակքն՝ միմեանց ապականիչք. (Նիւս. ամենայն չար.։)
Գայլ ապականիչ. (Ագաթ.։) (Շար.։)
Ի գերչաց ապականչաց. (Յհ. կթ.։)
Այսոցն չնչոց նահանջիչք եւ ապականիչք. (Նար. առաք.։)
Հնարէր հեղուլ զապականիչ թոյնսն. (Լաստ. ՟Ի՟Բ։)