harmless, innocent, innoxious;
unhurt, undamaged, safe and sound;
harmly.
ἁβλαβής. innocens, innoxius, non nocens. Որ ոչն վնասէ. զարարսըզ.
Զարեգակն անվնաս ետուր առատ ասպնջականութեան. ((յն. իբր մկ) Իմ. ՟Ժ՟Ը. 3։)
Անվնաս աղաւնի, կամ բան. (Ագաթ.։ Յհ. իմ. ատ. ՟Ա։)
ἁθῷος, ἁναίτιος. inocens. Որ ոչն ունի զվնաս յանցաւորութեան. անմեղ. անմեղադրելի. անարատ. սուլսուզ.
Ցուցանէր զանվնաս փախուստ անմեղացն. Եղիշ. ՟Է։ Անվնաս է Վահանն յամենայն իւր իրքս, զոր խորհեցաւ եւ գործեաց. (Փարպ.։)
Անվնաս մնալ առ դժնդակ վարս։ Կալ յանվնաս մշակութեան. (Յճխ. ՟Դ. ՟Է. ՟Թ։)
ἁβλαβή. noxae expers, illaesus. Ոչ վնասեալ ուստեք. առանց կրելոյ զվնաս. անվնասելի. քէտէրսիզ.
Որոց որդիքն անվնաս պահէին. (Իմ. ՟Ժ՟Թ. 6։)
Անվնաս դիւրութեանցն յանցուցանել ժամանակ։ Անվնաս ի թշնամեացն դաւոյ. (Պիտ.։)
Անվնաս պահել, դառնալ. եւ այլն. (Փարպ.։)
Թողուլ ողջանդամ անվնաս. (Յհ. կթ.։)
Անվնաս ոտից գարշապարօք խրախուսեալք. (Նար. առաք.։)
Անվնաս կոխել զգետն հրեղէն. (Յհ. գառն.։)