adj. s.

eldest, first-born.

adj. s.

(լծ. տ. անդէ՛րիօր ռմկ. առջինեկ). προτώτοκος. primogenitus. Նախծին եւ երիցագոյն զաւակ. առաջին ծնունդ կենդանեաց. իլք էվլատ, իլք էվվել տօղմուշ.

Ռուբէն անդրանիկ իմ, սկիզբն որդւոց իմոց։ Զանունն անդրանկանն։ Անդրանկին իւրում։ Փոխանակ ամենայն անդրանկաց։ Ես եմ որդի քո անդրանիկ։ Անդրանկաւ եզին քո։ Յանդրանկէ անտի փարաւոնի՝ մինչեւ ցանդրանիկ աղախնոյ, եւ մինչեւ ցանդրանիկ ամենայն անասնոց։ Յանդրանկանէ անտի փարաւոնի. եւ այլն։

Որ ըստ մարդկութեան անդրանիկս է՝ ե՛ւ այլ եղբարս ունի. (Կոչ. ՟Ժ՟Ա։)

Յօրէնսն՝ անդրանկանն տուաւ երիցութեան պատիւն. (Մխ. դտ.։)

Արաւ անդրանիկ։ Յովսեփայ բողբոջն անդրանիկ. (Նար.։)

Անդրանիկ եղբայրն սորուն. (Յհ. կթ.։)

Միածին, որոյ ոչ գոյ այլ եղբայր կամ քոյր. միամօր. մէկ հատիկ. պիր դանէճիք.

Անսկիզբն որդի՝ անդրանիկ, եւ ընդ հօր յաւիտեան. (Շար.։)

Միածին անդրանիկ բնութեանն Հօր։ Միածինն Հօր՝ եւ քեզ (կուսիդ) անդրանիկ։ Միածին անդրանիկ Աստուածամայր տիրածին Կուսին. (Նար.։)

Զորդիութեանն պատիւ, զոր անդրանիկն հօր՝ անդրանիկ մօր լինելովն՝ մեզ սեպհականեաց. (Սկեւռ. ես.։)

Նմանութեամբ յիմիք կարգի՝ պէսպէս առմամբ, առաջին. սկիզբն. առջինը. իլք. պաշ. փիր.

Եղեւ անդրանիկ թագաւորացն Իսրայէլի. (Եղիշ. ՟Ե։)

Անդրանիկ ըստ Սաղմոսողին՝ քան զամենայն թագաւորս երկրի։ Անդրանիկ նիւթոյս այս հողոյ։ Սրբոյն Ստեփաննոսի, որ է որդի անդրանիկ փրկագործ կրից երկրորդն Ադամայ. (Նար. ԼԴ. ՁԶ. եւ Գանձ խչ։)

Անդրանիկ արբանեակն եւ համաշունչ հօրն ամենայն չարեաց. (Լաստ. ԻԲ։)

Աբէլ անդրանիկ մեռելոց (այս ինքն նախկին մեռեալն). (Եփր. տնընդ.։)

Անդրանիկ ի մեռելոց (այս ինքն Քրիստոս նախկին յարուցեալն ի մեռելոց յանմահ կեանս, եւ յարուցիչ մեր). (Կող. ՟Ա. 18։ Իսկ անդ. 16. ասի)

Անդրանիկ ամենայն արարածոց" Քրիստոս՝ ըստ մարդկութեանն նախկին դիտեալ որպէս նպատակ եւ վախճան ամենայնի. իսկ ըստ Աստուածութեանն՝ Արարիչ ամենայն արարածոց՝ նախայաւիտեան Բանն Հօր։