weak, feeble, unmanly, timid, pusillanimous, cowardly;
gigantic, enormous, monstrous.
ἅνανδρος, non virilis, ignavus. Ոչ արի, անմասն յարիութենէ. երկչոտ. վատասիրտ. վատ. վախկոտ, անսիրտ. ճանսըզ, իւրէքսիզ, կեվշէք, գօրգագ, նամէրտ.
Յառաջ կոչել զանարիս ի քաջ արանց. (Եղիշ. Բ։)
Արդար կամ արի, անզգամ կամ անարի. (Փիլ.։)
Ամբարհաւաճ միանգամայն եւ անարի։ Անարեացն վերաբերիցին թշուառութիւնք. (Պիտ.։)
Անարիս առ կարիս պիտանեացն եւ օգտակարացն. (Նար. Է։)
Իմաստնոյն եւ արիացելոյն վաստակն անկանի ի ձեռս անարւոյն եւ անիմաստին. (Լմբ. ժղ.։)
Զարիսն եւ զառաքինասէրսն ... Անարիցն եւ ծուլիցն. (Մագ. ԺԴ։)
Կամ ոչ արիական.
Անարի վատութեամբ, կամ տաղտկութեամբք, կամ խենէշութեան, կամ վատութեան. (Պիտ.։)
Օտարազգի արտաքոյ պարսից՝ որ կոչէին Արիք. խուժադուժ. այլազգի. դրսեցի. էճնէպի.
Անարի բարբարոսս քան զտիկինն հարաւային. (Նար. Բ։)
Որ ի բարբարոսաց եւ յունաց, յարեաց եւ յանարեաց. (Եւս. քր. Բ։) (ըստ պրս. երան եւ տաներան։)
ԱՆԱՐԻ, րւոյ, րեաց. որպէս լծ. թ. իրի, իրի փարլէ, հա՛մ իրի) Անարգիլ. վիթխարի. անճոռնի. անհեթեթ. իֆրաթ պիւյիւք, տըզման.
Ձկունք անարիք ծովականք. (Եզնիկ.։)
Զվիշապ անարիք սանձեալ։ Անարի ոմն սկայ. (Խոր. Ա. 25։ Գ. 9։)
Զայնչափ այրն անհեթեթ զանարի. (Բուզ. Ե. 37։)
Նման են մեծութեամբ անձանց անարեաց. (Վեցօր. Է։)
Անարի արձան. (Շ. վիպ.։)
Որջ վիշապի անարւոյ. (ՃՃ.։)
Սպառազինեալ անարի նիզակօք. (Մագ. ԾԸ։)