inseparable, indivisible.
ἁχώριστος, inseparabilis, inseparatus Որ չունի զատանիլ անջատիլ. անբաժանելի. անբաժան. անմեկնելի. այրըչմազ, նամէֆրուգ.
Զի քէն մարմինն՝ անանջատ ի բանէն՝ համապատիւ Հօր փառաւորէ. (Նար. կուս.։)
ԱՆԱՆՋԱՏ ըստ փիլիսոփայից ասի այն ինչ, որում անհնար է բաժանիլ յէութենէ իրին կամ ենթակային. որպէս բանականութիւնն ի մարդոյ, կամ սեւութիւնն յեթովպացւոց.
Անանջատիցն ոմանց ելոց ըստ ինքեանց, եւ ոմանց ըստ պատահման. (Պորփ.։)
Պատահմանց անջատից եւ անանջատից. (Յհ. կթ.։)
Որակութեանց անանջատ ախտ. (Մագ. ՀԴ։)
իբր անանջատաբար. առանց ի բաց մեկնելոյ.
Բազումս փոխանակ միոյ տեարս եւ տիկնայս ստասցիս ի ներքս ի քեզ որջացեալս, որ զքո զոգիդ անանջատ եւ անմեկնելի ջնջեն. (Փիլ. լին.։)