proud, haughty, stiff, high, arrogant, vain, conceited;
presumptuous;
—ս, haughtily, proudly, highly.
ὐπερήφανος, ἁλαζών, μετέωρος. superbus, jactabundus, inflatus, sublimis Ամբարձեալն ինքնահաւանութեամբ կամ արտեւանամք. հպարտ. բարձրամիտ. մեծամիտ. բարձրայօն. փառասէր. սնափառ. խրոխտ. սէգ. փքացեալ. մազրուր. ֆօտուլ. միւթեքեպպիր. դաֆրալը.
Ի կորնչել սկայիցն ամբարտաւանից։ Որ ամբարտաւան էր աչօք։ Կարծօղն եւ արհամարհօղն այր ամբարտաւան է։ Ցրուեաց զամբարտաւանս մտօք սրտից իւրեանց. եւ այլն։
Իբր ամբարտաւանական.
Ծնունդ չար՝ ամբարտաւան աչս ունի։ Աչք ամբարտաւանի խոնարհեսցին։ Սկսաւ բեկանել ի հպարտ եւ յամբարտաւան խստութենէ անտի. (Առակ. ՟Լ. 13։ Ես. ՟Ե. 15։ ՟Բ. Մակ. ՟Թ. 11։)
Հնազանդեցուցանէր զամբարտաւան եւ զբիրտ ապստամբութիւն նոցա։ Զամբարտաւան կամս կամեցուցեալ իւր. (Յհ. կթ.։)
Ամբարտաւան ախտ. (Լմբ. սղ.։)
Հպարտութեամբ շինեալ քարամբք՝ ամտաւան ամբարտակին. (Յիսուս որդի.։)
Գրեցեր ինձ թուղթ ամբարտաւան։ Գեղեցկութիւն ամբարտաւան ստացեալ ունէր. (Պմփ. աղ։)
Սեպհականեալ անուն սատանայի, այս ինքն Սադայելի.
Որ առ ի քէն մարմնովն ընկէց զամբարտաւանն յաթոռոյ. (Շար.։ Որպէս եւ զայլոց ասի.)
Նմանեալ ամբարտաւանին առաջնոյ. եւ այլն։
ԱՄԲԱՐՏԱՒԱՆՍ. Բանս կամ խորհուրդս ամբարտաւանութեան. եւ ամբարտաւանութեամբ. ὐπεροχή, ὐπέρογκα. superbia, superba, praetumida
Մի՛ խօսիք զամբարտաւանս։ Ի վերայ Աստուծոյն աստուծոց խօսեսցի ամբարտաւանս. (՟Ա. Թագ. ՟Բ. 3։ Դան. ՟Ժ՟Ա. 36։)
Բերանք նոցա զամբարտաւանս բարբառին. (Յուդ. 16։)
Մի՛ ամբարտաւանս ինչ խորհեսցուք. (Ոսկ. եբր.։)
Ամբարտաւանս եւ բարձրայօնս փքայր. (Յհ. կթ.։)