adj.

high-minded, conceited, proud, lofty, presumptuous.

adj.

ὐψιλοκάρδιος elatus corde μεγαλόφρων magna sentiens, altum sapiens μεγαλόψυχος magnanimus. եւ առաւել ըստ հյ. μεγαλόνους, νοῦς μέγας mens vel sensus magnus. Բարձրամիտ. բարձրայօն. հպարտ. եւ ձկտեալ ի մեծամեծ իրս. մենծսիրտ, քիթը մենծ.

Պիղծ է առաջի աստուծոյ ամենայն մեծամիտ։ Մեծամիտ է ի թշնամանս այր խստասիրտ։ Ածցէ ի վերայ մեծամտին ... իշխանին ասորեստանեայց. (Առակ. ՟Ժ՟Զ. 5։ ՟Ի՟Ա. 4։ Ես. ՟Ժ. 12։)

Սպառնայ մեծամտին սատանայի զխորտակումն. (Նախ. ես.։)

Մեծամիտ եւ ամբարտաւան է ամենայն հերձուածօղ. (Սարգ. ՟բ. պ. 4։)

Յանդուգն, եւ յաւելորդսն մեծամիտ. յն. մեծանձն. (Առ որս. ՟Գ։)

Ի մեծամիտ սպասալարէն յիւանէէ. (Յիշատ.։)