adj.

victorious, conquering, triumphant;
great, enormous, huge, colossal.

adj.

ՄԵԾԱՅԱՂԹ ՄԵԾԱՅԱՂԹՈՂ. Իբր Քաջայաղթ. մեծապէս յաղթօղ.

Զմեծայաղթ զօրութիւնն ի միտ առնուցու. (Ոսկ. ես.։)

Մեծայաղթող լեւոն արին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)

ՄԵԾԱՅԱՂԹ իբր Մեծ եւ յաղթ. մեծամարմին. յաղթամարմին.

Ի բացուստ մեծայաղթ տարերք նոցա (յն. մեծութիւն նոցա) իբրու սակաւիկ ինչ երեւին տեսլեան ական. (Վեցօր. ՟Զ։)